از بالای ابرا که نگاه کنی, فرقی نمیکنه از این همه ادم 100تایی هم بمیرن. پایین که میای هر کی یه طوریش بشه اشک دور و بریاش برای ادمی که هفت پشتشم هم به طرف نمیرسه درد اوره.
واسه همین این ادمایی که دنبال خدا اون بالابالاها می گردن کمتر دلشون واسه بقیه می سوزه...
دوستی الفبای خودش و داره, هر کسی نمیدونتش خیلی ها یه زمانی میدونستن ولی وقتی به سن من بهترم یا تو رسیدن و جو رقابتیشون بالا گرفت انقد به دوستی ها شون گند زدن که تنها و بی کس شدن.
دوستی جنسش از جنس من و تو, نه که من من من.
خوب زندگی کردن فلان مدرک و فلان پست این چیزها نیس...
خوشبختی بلند خندیدن با دوستای قدیمیه که
رفاقت و حداقل تو اون لحظه با هیچی عوض نکنن.
اینجا میشه نوشت, چرا که اگه میای اینجا, مخوای ببینی حرف حسابم چیه. ولی این فیس بوک لعنتی افکار ادما رو لخت می کنه بدون اینکه بفهمی.
اینکه خوبه یا بد کاری ندارم این و میدونم که به خیلیا خیلی چیزا ربطی نداره و برعکس.